Als student las ik met veel bewondering de stukken van Basje Boer in Mister Motley, Kunstbeeld, Tubelight, Subbacultcha en elk ander kunst gerelateerd blad. Daarom ging ik op 31 oktober naar de Jan van Eyck Academie voor een gesprek tussen Basje Boer en Bianca Stigter over hun gezamenlijke inspiratiebronnen: films, kunst, muziek en popcultuur.
Nog maar een paar dagen is Basje Boer writer in residence aan de Jan van Eyck academie in Maastricht. Ter afsluiting van de paar maanden durende werkperiode nodigt ze kunstcriticus en journalist Bianca Stigter uit voor een gesprek.
Net als Bianca is Basje is een ontzettende filmfanaat; ze kijkt waanzinnig veel films en recenseert ze. Ook gebruikt ze films ter inspiratie voor haar proza, gedichten en haar in 2016 uitgegeven debuut roman Bermuda.
In Bermuda zoekt een jonge kunstenares in Amsterdam naar een eigen identiteit. Haar eigenheid die ze jarenlang heeft ontleend aan haar beste vriendin wordt ondanks haar wens voor zelfstandigheid telkens aan anderen afgemeten. De beschrijvingen in het boek zijn regelmatig als in een film, je kijkt over haar schouder mee en ziet alles gebeuren.
Aan de Van Eyck Academie werd Basje geïnspireerd door de wekelijkse presentaties die andere residenten over hun werk gaven. Daarnaast heeft ze gewerkt aan een nieuw boek dat New York als uitgangspunt neemt. Het is een veel gebruikte filmlocatie maar het komt regelmatig voor dat we denken de stad te herkennen, terwijl het gaat om een nagebootste set in Hollywood. Het gaat dus vaak niet om de plek maar alles wat ermee verbonden is; de idee New York.
Gedurende haar verblijf in Maastricht maakte Basje veel wandelingen door de stad die een rol zijn gaan spelen in haar verhaal. Ze switcht tussen fictie en realiteit zoals in Bermuda ‘maar nu abstracter’.
Tijdens haar onderzoek maakt Basje veel gebruik van beeld. Uiteraard door films te kijken, maar ze werkt ook met een schetsboek en ordent afbeeldingen van steden op de vloer en muren in haar atelier.
Het zal geen verrassing zijn dat het een droom voor Basje Boer is om een film te maken. Maar hoe en wat is nog een grote vraag. Het idee om met zoveel mensen samen te moeten werken wekt twijfel, ze is als schrijver immers altijd een einzelgänger.
