de onrustige zielen van zij
die met de wind voeren
bewandelden het pad van de
zeven angsten met voortvluchtige hielen
hun priemende eendagsogen
bevruchtten de stofhorizon
met lege ogenblikken die
langs overal en nergens vlogen
en de roze papier marché maan
beweende deze verschoppelingen
van het grind en asfalt
om hun manische bestaan
