Ik ken je favoriete sokken,
en je oma’s meisjesnaam.
Dat je nu zin hebt in wokken,
en dat je die vlieg nu dood wil slaan.
Ik ken het wachtwoord van je gameboy,
en je stamboom, uit mijn hoofd.
Dat je geen suikervrije ranja drinkt,
en stiekem in elfjes geloofd.
Ik ken ook alle boeken,
die je in je kast hebt staan.
En dat je dankzij Viridiana,
Spaans nu heel goed kan verstaan.
Ik weet wat je met je eitjes wilt,
of dat je gordon soms nadoet.
Het spijt me dat ik dit alles weet,
Want ik ken je veel te goed.
Ik ken de juffen van je basisschool,
en wat je voor kerstmis dit jaar wilt.
Ik ken je medische dossier,
en je rare Schotse kilt.
Je laptop is nu bijna leeg,
en je hebt stront onder je schoen.
Ik wil dat eigenlijk niet weten,
maar ik kan er niets aan doen.
Want ik ken je veel te goed,
ik ken de wratten van je voet.
En wat je in de spiegel doet,
wat maandag nog af zijn moet.
Ik wil het allemaal niet weten,
maar mijn brein slaat alles op.
Misschien ben ik wel helderziend,
of heb jij een voodoo-pop.
Ik zou het graag willen vergeten,
alleen je naam nog weten.
En ook al die vieze scheten,
en elke schoen die je hebt versleten.
Maar, ik onthoud alles wat je zegt,
en alle smoezen die je verzint.
Alles waaraan je bent gehecht,
en elke weddenschap die je wint.
Je moeders allereerste vriendje,
en elke plant die bij jou streft.
En dat je bij het journaal soms zit te huilen,
en de sfeer dan goed bederft.
Ik ken de maten van je kleding,
en je allerbeste vloek.
Dat je echt niet houdt van vissen,
maar toch trots bent op die snoek.
Dat je liever zwemt dan fietst,
want dat vindt je commercieel.
En dat je cakes probeert te bakken,
met zand in plaats van meel.
Ik herken je achteroom en tante,
ik zag ze vorige week.
Je hebt ze met kerstmis aan me voorgesteld,
ze heten Barbara en Freek.
Ik wil het allemaal niet weten,
maar mijn brein slaat alles op.
Misschien ben ik wel helderziend,
of heb jij een voodoo-pop.
Ik doe mijn best niet voor de info,
dat komt allemaal door jou.
Ik ben niet geobsedeerd,
het komt omdat ik van je hou.
