Ik wil dat ik verdwijn,
Weg van de wereld,
Weg van de pijn.
Niemand die mij kan kwetsen,
Mijn idee van doen,
kan schetsen.
Niemand die iets voor mij bepaald,
Of mij het gevoel kan geven,
Dat jezelf zijn faalt.
Niemand die je alleen laat zijn,
Gewoon als grapje,
Voor de pijn.
Niemand die mij meer haat,
Of die ooit nog tegen mij praat.
Als ik verdwijn,
Ben ik helemaal alleen,
Met echt helemaal niemand meer,
Om mij heen.
Maar zou ik dat wel doen?
Zou ik dat wel willen?
Of zo ik hier blijven,
En mijn tijd niet verspillen?
Alle mensen laten zien dat ik het kan,
Ik blijf hier,
Dat is mijn plan.
Ik wil niet degene zijn,
Die het opgeeft,
Maar iemand zijn,
Die het leven leeft.
Niet bang wilt zijn,
Voor wat anderen denken,
Maar gewoon geen aandacht,
Aan die stomme mensen schenken.
Ik wil hier blijven,
Voor de mensen van wie ik houd,
Dat ik wou dat ik verdween,
Was mijn grootste fout.
Nu ga ik weer van het leven genieten,
En pak alle kansen,
In plaats van ze te laten schieten.
