Waar de dag ons vergezelt met kinderlijke, open nieuwsgierigheid,
zou het vreemde ons achterlaten in een geestdrift
Daar zou de avond onze geest
als in een dans, de liefde laten bedrijven
Daar zou ik me in een oprechte overgave bevinden
Lief, vragen zouden er niet meer zijn
In het hier en nu, in het daar en dan.
Als ik zou vluchten van deze sleurse plaats,
laat me dit levendig beeld, verlangen in me wegbannen.
Want lief, het feit loopt niet weg dat,
de wezenlijkheid slechts een niet vervolledigde verwachting is.
Laat me, dan wegrennen met jou zonder verwachting.
VERWONDERD
laat me daar, wat ik hier niet kan
je herontdekken, bij een luttele kruisende blik.
