Hier wandel ik
langs de afgrond
zoals profeten doen..
Vlammen worden groter
razernij licht op in ogen
donker bruin vervaagt
en reikt naar een alziend zwart..
Geen liederen meer om te zingen
dat terwijl de wind ontwaakt
zij vertelt sprookjes van hen
die zijn gevallen en mijn naam..
Marcherend langs heuveltoppen
hij is een kleine soldatenjong
vernietiging en verval
wat een puinhoop, in zijn eigen val..
Doordrenkt met tranen en bloed
in zijn oneindige jeugd
hij vocht dapper en met moed,
maar ligt nu als een lijk te krijsen..
ik ben gebroken
ik ben losgeslagen
ik ben nog steeds het kind dat alleen is gelaten..
