misschien had ik messias moeten worden
de gemeente rond mijn podium verzamelen
een nieuwer testament in keukentafels stamelen
en dan onder een drone tot stof verdorren
een bijbel is toch ook maar een manier van spreken
een schrift als richting,
al dan niet in functie van een god,
dat deze hele chemische reactie
een reden tot ideeën geeft
een sleutel voor betekenen.
ik mis die rituelen.
ik mis het collectieve solipsisme van een klok,
het koper μή μου άπτου van fanfares
op een kerkhof in verzopen new orleans.
het eengemaakt en doodeenvoudig dagelijks proces
waarbij we ons uit ongeluk boetseren
tot het weer een louterend verhaal geworden is.
