Naar de maan

Je was
als een kometenregen
overdonderd, met dorstige vlammen
zijdelings, met de zwaartekracht mee
rakelings langs mij
viel jij
vlak voor mij neer
de geur van schroeiende huid
verbrande haren
ik kon wel huilen
om je eindelijk hier te hebben
je huid zette mijn huid in brand
je verzwolg me in jouw vlammen
samen brandden we weg
de hitte was ondraaglijk
was me aan het verteren
de tranen op mijn wangen
kuste jij weg
eindelijk
zette ik mijn handen in jouw nek
klom ik over jou heen
onbereikbaar als je was
nu waren we
samen onbereikbaar