’s Nachts reist de zon
naar zijn vakantiestek,
en feest er,
tot de sterren van de hemel vallen!
Zijn vriend, de maan,
houdt trouw de wacht,
en roept de zon,
die zich altijd verslaapt…
Met een flinke kater
komt de zon weer op
en van schaamte,
kleurt zijn hoofd als een tomaat!

• 
•