Tweeling

Een donkere tijd die ons allen ontkracht
Wie had dat nu gedacht
Kogelschoten, mensen die baden in het bloed
70 jaar later zijn wij verzoent
Twas een oorlog erger dan men ooit had verwacht
En het was de wreedheid ervan die ons heeft versmacht
Een heel ander leven is mij gegeven
Het is het verleden dat wij moeten vergeven
Als een tweeling in de buik van onze moeder
Als een eenling op de wereld met zijn geloeder
Verheugd om je na al die tijd te leren kennen
Benauwd omdat ik je na al die tijd niet meer kan verwennen
Ooit was jij mij
En ik jij
Verscheurd, ontnomen, verslonden
Jij en ik zijn niet langer verbonden
We mogen proberen zoveel we willen
Ons verleden in die oorlog blijft ons killen
Je bent een aangename dame
Maar aan het eind van deze dagen
Blijf jij, jij
En ik mij.
Ik veronderstel dat het niet mocht zijn, het is een brand die we niet kunnen blussen
Het eind van ons, tweelingzussen.

• 
•