Utopische bestemming

Ik reed de horizon tegemoet maar kwam nooit aan
De zon verblindde me te vaak net zoals het witte zand onder mijn voeten
Het was net alsof ik op iets wachtte waar het land en de zee elkaar raakten
Op zoek naar de droombestemming die onvindbaar was
Op de maan zijn mensen geweest, maar daar zijn ze eenzaam
In de stad zijn er veel mensen, maar daar voel ik me zo klein
Ik blijf m’n hele leven lang rijden naar een bestemming die ik niet ken, kijkend hoe de zon opkomt en uren later weer achter het water verdwijnt
Ooit wil ik op de kaart die plaats ontdekken waar de zon nooit ondergaat, waar de zee blauw blijft, waar mensen elkaar graag zien, waar het geluk eindeloos is
Geef me een schip en een ster die me leidt naar een wereld waar alles geweldig is
Laat me mijn kompas overboord gooien en zorgeloos de juiste paden bewandelen
Ik wil weg van de leegte, weg van alles om me heen

• 
•