Wittgenstein hier ligt
onder geschreven woorden
een gedicht begraven want
wat zeg ik eigenlijk als
ik de werkelijkheid beschrijf
toch domweg niets
– de waarheid liegt dat het gedrukt staat
ik doe alles verkeerd
wat het wetboek verbiedt
ik doe er niet toe
ik is zoals die is
zonder bevlogen betekenis
– naakt sta ik hier
illuster geven aan dit leven
voor wat geluk doe ik mee
meer dan liefde alleen
de liefde lief te hebben
aan de voet van deze steen
– kan niet in mijn hoofd kijken
blind zijn mijn ogen
doof zijn de oren
alleen ik zie en
hoor de dingen
die er niet zijn
– wat schreef Christus in het zand
atomen of chemie
aan elkaar geplakte fantomen
tot aan de filosofie
van inteelt verwrongen hersens
zo ik ben nooit harmonie
– ik kan toch niet door mijn hoofd naar binnen kijken
middels heeft u dit gedicht
dat ik niet wilde schrijven
gelezen vanonder ´t inkt
en naar u toegetrokken
gestolen en misnoegd
gadegeslagen omdat
niemand het begrijpen kan
ja
de toon
de toon is geniaal
ja
levenspad hoort bij
mijn onbeschreven deel
iets in woorden zeggen
door pijn naar buiten is gebracht
had ik een ander doel
ja
de toon
de toon is geniaal
ja dat
waar je niet over spreken kan
door het zwijgen spreken moet
.
