is de verwachting van lege
lucht tot wij enkel nog lijnen zijn.
Verse drukte helemaal voor ons en liefst
vol warrig gerucht. Dagen die iets
zachter slijten en even weer dingen alleen
zoals ze zijn. Wijzende vingers die zeggen:
ik zocht niet wat ik vind. Een nieuwe
stilte in de hoeken van verre kamers
houdt onze slaap nog even vast:
zelfs in een vreemd bed vind ik
mezelf aan jou.
